ભૂલો ભલે બીજું બધું, મા બાપને ભૂલશો નહિ.
અગણિત છે ઉપકાર એના, એ કદી વિસરશો નહિ.
પથ્થર પૂજ્યા પૃથ્વી તણા, ત્યારે દીઠું તમ મુખડું.
એ પુનિત જનનાં કાળજાં, પથ્થર બની છુંદશો નહિ.
કાઢી મુખેથી કોળીયા, મ્હોંમાં દઈ મોટા કર્યા.
અમૃત તણાં દેનાર સામે, ઝેર ઉગળશો નહિ.
લાખો લડાવ્યાં લાડ તમને, કોડ સૌ પુરા કર્યા.
એ કોડના પુરનારના, કોડને ભૂલશો નહિ.
લાખો કમાતા હો ભલે, મા બાપ જેથી ના ઠર્યા.
એ લાખ નહિં પણ રાખ છે, એ માનવું ભૂલશો નહિ.
સંતાનથી સેવા ચાહો, સંતાન છો સેવા કરો.
જેવું કરો તેવું ભરો, એ ભાવના ભૂલશો નહિ.
ભીને સૂઈ પોતે અને, સુકે સુવડાવ્યા આપને.
એ અમીમય આંખને, ભૂલીને ભીંજવશો નહિ.
પુષ્પો બિછાવ્યાં પ્રેમથી, જેણે તમારા રાહ પર.
એ રાહબરના રાહ પર, કંટક કદી બનશો નહિ.
ધન ખરચતાં મળશે બધું, માતા પિતા મળશે નહિ.
પલ પલ પુનિત એ ચરણની, ચાહના ભૂલશો નહિ.
