આપણા પુરાણો મુજબ સાત ચિરંજીવી (અશ્વત્થામા, રાજા બાલી, પરશુરામ, વિભીષણ, મહર્ષિ વ્યાસ, હનુમાન, કૃપાચાર્ય) માં એક ભગવાન પરશુરામ છે. જે ભગવાન વિષ્ણુ ના છઠ્ઠા અવતાર છે.
ભૃગુશ્રિત મહર્ષિ જમાદગ્ની દ્વારા કરવામાં આવેલ સમ્પન્ન પુત્રેષ્ઠિ યજ્ઞ દ્વારા પ્રસન્ન દેવરાજ ઇન્દ્રએ વરદાન તરીકે પત્ની રેણુકા ના ગર્ભાશયમાં શુક્લ અક્ષય તૃતીયા એ પાંચમાં સંતાનનો જન્મ થયો એ ભગવાન પરશુરામ હતા.
ભૃગુ ઋષિ દ્વારા કરવામાં આવેલા નામકરણ સમારોહમાં જમાદગ્નીના પુત્રનું નામ ‘રામ’ રાખવામાં આવ્યું હતું. રામ એ તપસ્યાના બળ પર ભગવાન શિવને પ્રસન્ન કરીને અને તેમના દૈવી શસ્ત્ર ‘પરશુ’ (ફરસા અથવા સુથાર) પ્રાપ્ત કરીને, તે રામથી ‘પરશુરામ’ થયા.
ભગવાન પરશુરામનો જન્મ શુક્લ અક્ષય તૃતીયાના દિવસે થયો હોવાથી મત્સ્ય પુરાણ મુજબ આ દિવસે જે દાન કરવામાં આવે છે તે યથાવત રહે છે, એટલે કે આ દિવસે કરેલું દાન ક્યારેય ખોવાતું નથી. આ રીત સતયુગની શરૂઆત અક્ષય તૃતીયાથી માનવામાં આવે છે. તેથી પરશુરામની શસ્ત્ર શક્તિ પણ અક્ષય છે અને શાસ્ત્ર સંપત્તિ પણ અનંત છે. માત્ર પરશુરામ જે વિશ્વકર્મા ના આમંત્રિત બે દૈવી ધનુષ પર તીર ચલાવી શક્યા હતા, તે તેની નવીનીકરણીય શક્તિ, એટલે કે શસ્ત્રનું પ્રતીક હતું.
શાસ્ત્રો અનુસાર ભગવાન શિવના પરમ ભક્ત પરશુરામ ન્યાયના દેવ છે, તેમણે ૨૧ વાર પૃથ્વી પર ક્ષત્રિય નો વિનાશ કર્યો હતો.
શસ્ત્રો અને શાસ્ત્રો બંને ઉપયોગી છે, આ પાઠ શ્રી પરશુરામે શીખવ્યો છે.
પુરાણ અનુસાર એક વાર પરશુરામ જયારે ભગવાન શિવના દર્શન માટે કૈલાસ પહોંચ્યા, ત્યારે ભગવાન શિવ ધ્યાનમગ્ન હતા એટલે ગણેશજીએ મળવા ના દીધા. તે વાતથી ક્રોધિત થઇ ભગવાન પરશુરામજીએ પરશુથી(અસ્ત્ર) ગણેશજી પર વાર કાર્યના લીધે એક દાંત તૂટી ગયો, આથી ગણેશજી એકદંત તરીકે ઓળખાય છે.
મહાભારતમાં કર્ણના ગુરુ પરશુરામજી હતા. એકવાર કર્ણને શ્રાપ આપ્યો હતો કે “આવશ્યક સમયે વિદ્યા ભૂલી જઇશ.” કારણ એક વાર પરશુરામ કર્ણના ખોળામાં માથું રાખીને સુઈ ગયા હતા. તે સમયે કર્ણને એક જીવજંતુ કરડ્યું ગુરુજીની ઉંઘમાં વિઘ્ન ન આવે તેવું વિચારી કર્ણએ દર્દ સહન કરતા રહીઆ. ઉંઘમાંથી ઉઠ્યા ત્યારે પરશુરામ તે જોયું અને સમજી ગયા કે સુતપુત્ર નથી, ક્ષત્રિય છે.